Urodził się 17 listopada 1828 r. w Tongres (Belgia) w bardzo religijnej rodzinie jako piąte z jedenaściorga dzieci. Na chrzcie otrzymał imię Alojzy. Po ukończeniu szkoły podstawowej uczył się w kolegium w Tongres, prowadzonym przez kanoników regularnych św. Augustyna, a następnie, od 1845 r., w niższym seminarium duchownym. W 1847 r. wstąpił do zakonu franciszkanów. Nowicjat rozpoczął w Thielt. W 1850 roku złożył śluby zakonne. Do kapłaństwa przygotowywał się w Rekem. Święcenia przyjął w Liege 10 czerwca 1854 r., po czym przełożeni skierowali go do klasztoru w Hasselt, gdzie pozostał przez 50 lat - do końca swego życia. Był tam wikariuszem i gwardianem. Dwukrotnie, w 1890 r. i w 1899 r., był wybrany na definitora prowincjalnego. Jego zakonne i kapłańskie życie znamionowała wyjątkowa gorliwość. Był niestrudzonym kaznodzieją i duszpasterzem. Głoszenie kazań, słuchanie spowiedzi były jego codzienną drogą do świętości. Nazywano go «świętym ojcem z Hasselt» i nie bez racji porównywano ze św. Proboszczem z Ars. Szczególnym nabożeństwem otaczał Eucharystię, szerzył kult Najświętszego Serca Pana Jezusa, synowską miłością darzył Matkę Bożą, którą czcił jako Niepokalaną. Wzorem pobożności przez całe życie był dla niego jego rodak — pełen młodzieńczego zapału św. Jan Berchmans. Zmarł 1 stycznia 1905 r. w Hasselt. Beatyfikowany 9 listopada 2003 roku przez Jana Pawła II.