Ortulana (łac. Hortulana) z Asyżu urodziła sie ok. 1170 r. w rodzinie rycerskiej, poślubiła szlachcica Favorina Sciffo, z którym miała trzy córki (w 1194 r. urodziła Klarę, a ok. 1196 r. Agnieszkę i Beatrycze). Kiedy miała porodzić roślinkę (Klarę) wydającą owoce w ogrodzie Kościoła, sama się wyróżniała obfitością dobrych owoców i modliła się nabożnie do Jezusa przed krzyżem w kościele. Usłyszała wtedy głos zwracający się do niej: "Nie lękaj się, niewiasto, bowiem bezpiecznie porodzisz światło, które rozjaśni samą światłość". Pouczona tymi słowami, kiedy narodziła się dziewczynka i miała się odrodzić przez chrzest, poleciła, by dano jej imię Klara, w nadziei, że potem - z łaskawości Bożej woli - jakoś się dopełni jasność obiecanego światła... (Legenda o św Klarze). Matka św. Klary była zawsze wewnętrznie skupiona, umiała też okazywać wielkoduszność bliźnim, zwłaszcza ubogim. Pielgrzymowała do Ziemi Świętej, Rzymu i na Monte Gargano. Po śmierci męża, w 1253 r.(niektóre źródła podają że przed rokiem 1240) i po założeniu przez Klarę zakonu tzw. Klarysek wstąpiła do macierzystego klasztoru San Damiano k. Asyżu. Wcześniej wstąpiły do nowoutworzonego zakonu wspomniane jej córki: Agnieszka i Beatrycze. Zmarła przed rokiem 1238.