Urodziła się w 1434 roku w Annunziata koło Messyny, na Sycylii, w rodzinie szlacheckiej. Na chrzcie otrzymała imiona Smeralda (Szmaragda) Bernarda. Jej rodzice pochodzili z rodów hrabiowskich, matka należała do III Zakonu św. Franciszka z Asyżu. Ojciec pragnął, by córka wyszła za pewnego kupca, jednakże Szmaragda chciała oddać życie Chrystusowi. W wieku 15 lat udała się do klasztoru klarysek w Messynie, rodzina wymusiła na niej powrót do domu. Jej bracia zagrozili, że jeśli opuści dom, spalą klasztor. Jednak pod wpływem uporu i zdecydowania Szmaragdy, ustąpili i pozwolili jej wstąpić do klarysek. Przyjęła imię Eustochia. Gdy dyscyplina zakonna stała się dla niej zbytnio rozluźniona, założyła w 1457 roku klasztor S. Maria Accomandata, gdzie zaprowadziła surową regułę, była tam przełożoną. W ślad za Eustochią poszły jej dwie siostry - Małgorzata i Franciszka oraz matka - Matylda. Wkrótce Eustochia musiała przenieść klasztor do pobliskiej miejscowości Montevergine, ponieważ bardzo dużo kandydatek zgłaszało się do obrania tej drogi życia. Eustochia prowadziła głębokie życie duchowe, przeżywała wizje mistyczne, doświadczała duchowych udręk, które przyjmowała z pokorą. Żywiła nabożeństwo do Najświętszego Sakramentu oraz czciła Najświętszą Maryję Pannę. Była podziwiana przez współsiostry i szanowana przez lokalną społeczność, ponieważ klasztor był miejscem schronienia i ucieczki w czasie trzęsień ziemi. Zmarła 20 stycznia 1491 r. w Montevergine i tam ją pochowano. Jej ciało w stanie nienaruszonym znajduje się w miejscowym kościele. Beatyfikował ją papież Pius VI w roku 1782, kanonizował Jan Paweł II, 11 czerwca 1988 roku.