Urodził się w 1564 roku w Sassari, na Sardynii. Pochodził z ubogiej chłopskiej, głęboko wierzącej, katolickiej rodziny. Miał troje rodzeństwa, dwie siostry i brata. Jego ojciec zmarł młodo – prawdopodobnie w czasie epidemii dżumy. Początkowo uczył się u braci w klasztorze Santa Maria di Betlem w Sassari. Mając 15 lat zaczął przestrzegać reguły zakonnej i śladem swego kuzyna wstąpił do zakonu braci mniejszych konwentualnych. W wieku 22 lat został wyświęcony na kapłana. Pracował jako ekonom, zajmował się zaopatrzeniem i zarządzał zapasami ziarna należącymi do wspólnoty. W jego rodzinie istniał głęboko zakorzeniony kult męczenników, z Sassari regularnie wyruszały pielgrzymki do sanktuarium św. Gawina w Porto Torres, mimo ryzyka związanego z częstymi atakami korsarzy. W 1590 roku w czasie podróży jego kuzyn został pojmany przez tureckich korsarzy i uprowadzony do Algieru jako niewolnik. Franciszek czynił próby uwolnienia kuzyna, jednak działania na odległość nie przyniosły skutku. Po ośmiu latach starań postanowił osobiście podjąć próbę uwolnienia krewnego. Potrzebował znacznej sumy pieniędzy na podróż i wykupienie kuzyna. Papież Klemens VIII udzielił Franciszkowi trzyletniej zgody na kwestowanie na ten cel. Franciszek zbierał ofiary przemierzając całą wyspę i udzielając wsparcia rodzinom innych uprowadzonych oraz modląc się w intencji ich uwolnienia. Wiosną 1602 roku wyruszył do Algieru. Przybył do Afryki 28 lipca 1602 roku, nie mógł jednak dokonać wykupu kuzyna z powodu wojny, która wybuchła między księciem Kabylii Cuco, sprzymierzeńcem Hiszpanii, a Turkami oblegającymi Algier. Pojmany przez Turków został uznany za szpiega i skazany na śmierć. Chociaż był wielokrotnie nakłaniany do tego, by przejść na islam i ocalić życie, stanowczo odmówił. Odpowiedział prześladowcom: «Jestem chrześcijaninem i zakonnikiem mojego ojca, św. Franciszka, takim też pragnę umrzeć. A proszę Boga o oświecenie dla was, abyście i wy Go poznali». I śpiewał na cały głos: «Błogosławcie Pana, duchy i dusze sprawiedliwych». Został odarty z szat, pobity, zakuty w łańcuchy, 6 stycznia 1603 roku wtrącono go do więzienia w Algierze, rada miasta wydała wyrok śmierci. Wyrok wykonano 25 stycznia 1603 roku. Według relacji świadków ubrany w tunikę z łańcuchem na szyi przeszedł główną ulicą miasta wśród krzyków i obelg ze strony mieszkańców. Modlił się głośno recytując Pieśń trzech młodzieńców w piecu ognistym. Został obdarty żywcem ze skóry, która wypchana słomą została wystawiona w bramie miasta. Kuzyn Franciszka zdołał odzyskać wolność i pochować okaleczone ciało krewnego.
Został beatyfikowany przez papieża Franciszka 12 października 2014 roku.