I wersja

1. Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie

Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida.


2. Nawiedzenie świętej Elżbiety

Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej. Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia.


3. Narodzenie Pana Jezusa

Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.


4. Pokłon Trzech Króli

Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę.


5. Znalezienie Pana Jezusa w świątyni

Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami.


6. Zmartwychwstanie Pana Jezusa

Jam jest Pierwszy i Ostatni, i żyjący. Byłem umarły, a oto jestem żyjący na wieki wieków.


7. Wniebowzięcie i ukoronowanie NMP na Królową nieba i ziemi

Potem wielki znak ukazał się na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie korona z gwiazd dwunastu.

W miejsce powyższych tytułów można posłużyć się poniższymi tekstami.

II wersja

1. Uczestniczymy w radości Matki Najświętszej, która słowami anioła została powiadomiona o swym posłannictwie Matki Boga.

2. Uczestniczymy w radości Matki Najświętszej, która nawiedzając świętą Elżbietę, wyśpiewała Bogu niezrównany hymn pochwalny.

3. Uczestniczymy w radości Matki Najświętszej, która w Betlejem wydała na świat Słowo Wcielone.

4. Uczestniczymy w radości Matki Najświętszej, której Syn poprzez hołd mędrców objawił się światu.

5. Uczestniczymy w radości Matki Najświętszej, która znalazłszy swego Syna wśród uczonych w świątyni, wiernie chowała w swym sercu wspomnienia o jasności Jego umysłu.

6. Uczestniczymy w radości Matki Najświętszej, jakiej doznała po ujrzeniu swego Syna Zmartwychwstałego.

7. Uczestniczymy w radości Matki Najświętszej, którą Bóg z duszą i ciałem zabrał do nieba, dając jej godność Królowej nieba i ziemi.

III wersja

1. Bądź pochwalona, święta Boża Rodzicielko, któraś przy Zwiastowaniu z wiarą i pokorą przyjęła wolę Bożą.

2. Bądź pochwalona, święta Boża Rodzicielko, któraś przy nawiedzeniu świętej Elżbiety hymnem uwielbienia głosiła wielkość i dobroć Boga.

3. Bądź pochwalona, święta Boża Rodzicielko, któraś w ubóstwie i pokorze wydała na świat Słowo Wcielone.

4. Bądź pochwalona, święta Boża Rodzicielko, któraś w ciszy własnej duszy przeżywała radość Objawienia Pańskiego.

5. Bądź pochwalona, święta Boża Rodzicielko, któraś w odnalezionym w świątyni Synu zawsze widziała Przedwieczne Słowo.

6. Bądź pochwalona, święta Boża Rodzicielko, któraś po boleści krzyżowej drogi widziała Syna Zmartwychwstałego.

7. Bądź pochwalona, święta Boża Rodzicielko, któraś wzięta do nieba stała się Królową nieba i ziemi.

IV wersja

1. Zwiastowanie w domu w Nazarecie
Służebnico Pańska, naucz nas przyjmowania woli Boga w naszym życiu, byśmy żyjąc w pokorze, ubogo i w czystości, mogli prawdziwie stać się mniejszymi dla królestwa niebieskiego.
2. Nawiedzenie świętej Elżbiety w Ain Karem Matko naszego Pana, naucz nas bycia gotowymi do posługi potrzebującym, by nic nie przeszkodziło nam w zobaczeniu oblicza Twojego Syna w braciach i siostrach, których spotykamy na naszej drodze.


3. Narodzenie Pana Jezusa w Betlejem
Jezusowa Matko, naucz nas rozważania w naszych sercach wielkich spraw Chrystusowego królestwa, byśmy przebywając z Panem, nauczyli się kochać ludzi tak jak On.


4. Pokłon Trzech Mędrców ze Wschodu
Pani świata, naucz nas zatroskania o rozwój Kościoła, by wielu przyjęło Dobrą Nowinę Twojego Syna i by Słowo Boże było głoszone całemu stworzeniu.


5. Znalezienie Pana Jezusa w świątyni jerozolimskiej
Córo Syjonu, naucz nas miłości do świętej liturgii, byśmy oddając cześć Bogu, poili nasze dusze Wodą Żywą.


6. Zmartwychwstanie Chrystusa w Jerozolimie
Matko Odkupiciela, naucz nas pokładania ufności w Bogu i wystrzegania się spraw tego świata, aby nas kusiciel nie zwiódł.


7. Wniebowzięcie i ukoronowanie NMP na Królową nieba i ziemi
Królowo Anielska, naucz nas mężnego głoszenia Dobrej Nowiny każdemu stworzeniu, by nikt z nas nigdy nie wyparł się świętej wiary.

V wersja

Polegająca na tradycyjnych dopowiedzeniach:...błogosławiony owoc Żywota Twojego Jezus:

1. Któregoś Ty, o Panno, z radością z Ducha Świętego poczęła.

2. Któregoś Ty, o Panno, z radością do Elżbiety niosła.

3. Któregoś Ty, o Panno, z radością w Betlejem porodziła.

4. Któregoś Ty, o Panno, z radością Trzem Królom na pokłon podała.

5. Któregoś Ty, o Panno, z radością w świątyni znalazła.

6. Któregoś Ty, o Panno, z radością pierwsza po zmartwychwstaniu widziała.

7. Który Ciebie, o Panno, radosną wziął do nieba i ukoronował na Królową nieba i ziemi.

VI WERSJA - z rozważaniami

Modlitwa wstępna:

Bądź pozdrowiona, Pani, święta Królowo,
święta Boża Rodzicielko, Maryjo;
która jesteś Dziewicą, uczynioną Kościołem
i wybraną przez najświętszego Ojca z nieba,
Ciebie On uświęcił z najświętszym, umiłowanym
Synem swoim i Duchem Świętym, Pocieszycielem,
w Tobie była i jest wszelka pełnia łaski i wszelkie dobro.
Bądź pozdrowiona, Pałacu Jego,
bądź pozdrowiona, Przybytku Jego,
bądź pozdrowiona, Domu Jego.
bądź pozdrowiona, Szato Jego,
bądź pozdrowiona, Służebnico Jego,
bądź pozdrowiona, Matko Jego.

Wierzę w Boga..., Ojcze nasz...

Najwyższy chwalebny Boże, rozjaśnij ciemności naszych serc i daj nam, Panie, prawdziwą wiarę, niezachwianą nadzieję i doskonałą miłość.

3 x Zdrowaś Maryjo..., Chwała Ojcu...

I. Radość codziennego fiat
Powołanie franciszkańskie jest nieustannym wsłuchiwaniem się poprzez wiarę i modlitwę w głos Boga, który codziennie zaprasza nas do współpracy z Jego łaską. Tak jak Bóg zwiastował Maryi, że zostanie matką Jego syna, tak kiedyś wezwał nas: Pójdź za Mną. Franciszkańskie powołanie realizuje się we wspólnocie braterskiej i jest nie tylko byciem obok siebie, ale wspólnym zmierzaniem do jednego celu, wzajemnie się umacniając. To powołanie, którym każdy z nas został obdarowany, jest tajemnicą. W niej miłość Boga powinna spotkać się z miłością pełną gotowości codziennemu TAK woli Bożej ze strony każdego brata mniejszego.

Maryjo, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana, prosimy Cię, wskazuj drogę, na której jeszcze bardziej moglibyśmy kochać Ciebie, a przez to wierniej służyć Bogu, Kościołowi i zakonowi.

Ojcze nasz..., 10 Zdrowaś Maryjo..., Chwała Ojcu...

II. Radość spotkania i służby
We franciszkańskiej wspólnocie braterskiej każdy brat powinien być gotowy do przyjmowania drugiego brata jako daru od Pana. Tę gotowość i dyspozycyjność znajdujemy w przykładzie Maryi, która z pośpiechem udała się do Elżbiety, aby służyć. Jednym z elementów charyzmatu franciszkańskiego jest umniejszenie, służba innym, która jest aktualizacją posłuszeństwa z miłości. Gotowość franciszkańskiej służby objawia się w szczególności względem braci chorych, jak również przez świadectwo i służbę wśród ludzi, do których zostajemy posłani. Nasze powołanie do służby ma odpowiadać wymogom chrześcijańskim, które dzisiaj stawia nam Ewangelia.

Maryjo, któraś służyła Elżbiecie, spraw, abyśmy żyli według ducha, potrafiąc całkowicie zrezygnować z własnej woli i przez to całkowicie dostrzegać potrzeby innych.

Ojcze nasz. ..,10 Zdrowaś Maryjo..., Chwała Ojcu...

III. Radość życia
Tęsknimy dzisiaj za radością z życia. Franciszkański sposób naśladowania Jezusa ubogiego, narodzonego w Betlejem, odsłania w nas najpiękniejsze oblicze, gdy z entuzjazmem podejmujemy codzienne obowiązki i odnajdujemy w sobie siłę do pokonywania różnych trudności we wspólnocie braterskiej. Syn Boży przyszedł na ten świat, abyśmy mieli w sobie radość z życia i aby ona była w nas pełna. Jeżeli chcemy naśladować świętego Franciszka, aby przez ten świat przejść w duchu wielkiej radości z życia, to starajmy się unikać zwłaszcza tych wad, które mogą prowadzić do konfliktów międzyludzkich.

Maryjo, któraś porodziła Syna Bożego w Betlejem, spraw, abyśmy każdego dnia stawali się świadkami prawdziwej i doskonałej radości z życia, aby ktoś przy nas choć na chwilę poczuł się szczęśliwy.
Ojcze nasz. ..,10 Zdrowaś Maryjo..., Chwała Ojcu...

IV. Radość obdarowania

Powołanie franciszkańskie, na które każdy z nas odpowiedział na różnym etapie życia, stanowi wielki dar. Tym darem nam udzielonym jest naśladowanie Jezusa w duchu świętego Franciszka, jak również profesja zakonna, która niesie za sobą dary udzielone przez Ducha Świętego. Maryja przyjęła dary i rozradowała się z obecności przybyszów ze Wschodu. Brat mniejszy w swoim codziennym życiu ma nieustannie składać Bogu dar z siebie, swego powołania i ślubów zakonnych: posłuszeństwa, życia bez własności i w czystości, żyjąc w braterskiej wspólnocie w duchu prawdziwego umniejszania się i radości franciszkańskiej.

Maryjo, obdarowana radością przybycia mędrców ze Wschodu, spraw, abyśmy potrafili codziennie składać Chrystusowi dar swego powołania, a przez to jeszcze bardziej otwierać się na działanie Ducha Świętego.

Ojcze nasz...,10 Zdrowaś Maryjo..., Chwała Ojcu...

V. Radość odnajdywania
W naszych wspólnotach braterskich zdarza się, że nie potrafimy stanąć na wysokości zadania, jakie nam postawiono, a do czego zobowiązaliśmy się przez profesję zakonną. Zaczynamy wówczas szukać usprawiedliwienia lub winy w innych. Są to często trudne i kryzysowe sytuacje naszego powołania franciszkańskiego. Tak jak Maryja szukając Jezusa, radowała się z Jego odnalezienia, tak każdy brat mniejszy we wspólnocie braterskiej powinien nieustannie szukać Boga, aby w tych trudnych chwilach odnajdywać Go na modlitwie i w słuchaniu Słowa Bożego. Bo dzięki temu Słowu obumiera w nas to wszystko, co się Jemu sprzeciwia, natomiast rozwija się nieustanna radość z naszego powołania, które kształtuje się zgodnie z Jego wolą.

Maryjo, rozradowana odnalezieniem Jezusa, prosimy Cię, spraw, abyśmy w trudnych chwilach naszego powołania potrafili nieustannie szukać Boga i Jego woli względem nas.

Ojcze nasz..., 10 Zdrowaś Maryjo..., Chwała Ojcu...

VI. Radość nadziei
Bóg jest naszym najwyższym dobrem. Dzięki Niemu oczekujemy z nadzieją przyszłego zmartwychwstania. Radość, którą w swoim sercu rozważała Maryja, skłania nas do jeszcze większej wierności franciszkańskiemu powołaniu. Nadzieja zmartwychwstania, której oczekujemy, nie powinna być w nas bierna, ale ma stanowić dla każdego brata mniejszego środek umacniający go do pokonywania trudnych momentów w swoim życiu. Teraźniejszość to cierpliwe i pełne radości, bez względu na doświadczenia życiowe, oczekiwanie przyszłości, która nas czeka. Posiadając w sobie radość z nadziei przyszłej chwały, umacniamy nasze życie franciszkańskie, które jest wtedy pełne dynamiki i miłości braterskiej. Moc i siła, które z niej wypływają, pozwolą nam uciec od codziennych pokus zniechęcenia.

Maryjo, pełna radości ze zmartwychwstania swojego Syna, prosimy Cię, niech radość z nadziei przyszłej chwały stanie się dla nas radosnym oczekiwaniem na spotkanie z kochającym Ojcem, który jest w niebie.

Ojcze nasz..,10 Zdrowaś Maryjo..., Chwała Ojcu...

VII. Radość świętości
Doświadczenie świętości jest głębokim pragnieniem każdego człowieka, które nadaje sens franciszkańskim wartościom codziennego życia we wspólnocie. W dążeniu do świętości zawierają się różne formy naszego sposobu życia. Jak Maryja uświęciła się w swojej codzienności, tak dla każdego brata mniejszego świętość nie jest czynieniem rzeczy nadzwyczajnych, ale zwyczajnym przeżywaniem swojej codzienności w miłości braterskiej. Najgłębszym wymiarem świętości w naszym życiu franciszkańskim jest jedność z Bogiem, która dokonuje się w Chrystusie przez Ducha Świętego.

Maryjo, która radujesz się ze swego wniebowzięcia i ukoronowania, prosimy Cię, spraw, aby każdy brat na swojej drodze powołania franciszkańskiego dążył do świętości, która jest darem Boga.
Ojcze nasz..,10 Zdrowaś Maryjo..., Chwała Ojcu...



Tradycyjnie na koniec odmawiania Koronki dodaje się 2 Zdrowaś Maryjo... dla uczczenia liczby 72 lat, które miała przeżyć Matka Boża.




Zakończenie

O Maryjo, Niewiasto przez wszystkich błogosławiona, Opiekunko zakonu serafickiego i patronko naszej prowincji! Stajemy przed Tobą pełni wdzięczności za siedem radości Twojego życia. W nich odnajdujemy wzór do naśladowania Jezusa i Ciebie, Maryjo, na drodze franciszkańskiego powołania. Z nich czerpiemy umocnienie w naszej codziennej braterskiej służbie, jak również umiejętność odnajdywania Boga w trudnych chwilach naszego wspólnotowego życia.

Prosimy Cię, spraw, aby każdy z nas na drodze swojego powołania zakonnego zmierzał do świętości, która - czerpiąc z nadziei przyszłego zmartwychwstania - przez codzienną radość z franciszkańskiego życia prowadzi nas na spotkanie z kochającym Ojcem, który jest w niebie. Amen.